Eveeettt, en çok merak ettiğim buluşmamız. Çünkü bizim evde... Çünkü Mete oyuncaklarını paylaşmak istemediği için günlerdir konuşarak biliç altına işlemeye çalışıyordum. Diyaloglarımız: oğlum arkadaşların gelecek, isimlerini sayıyoruz, sonra onlara oyuncaklarını verecekmisin? vermeyeceğim anne. Cevabımız oldukça net. Bir süre sonra oyuncakları tek tek sayarak verecekmisin diye sordum. her seferinde mutfak setini ve tamir setini vermeyeceğini söyledi. Ve arkadaşları gelince aynen öyle de oldu. Bir süre free takıldılar, ortama ve birbirlerine alıştılar.
Sonra hediye paketi açma etkinliğimiz ve ardından çöplerini poşete toplama etkinliği yaptık.
Sonra günün aktivitesine geçtik masa başında renkli çıktı aldığım ayakkabı resimlerine bağcık geçirmeyi denediler. Önceki haftalarda olduğu gibi çoğunu anneler tamamladık :)
Sonra beraber birşeyler yedik, yapbozlar, legolar, sonra alkış, hoplama, zıplama derken, en son Mete'nin yatağında zıpladılar, sırayla yorganın altına saklandılar.
Kısacası güzel birgün geçirdik. Mete korktuğum ya da stres yaptığım kadar beni zorlamadı, tabi onun favorilerini ortadan kaldırdıktan sonra. Hatta bisikleti, motoru, scoteru ya da arabasına binmelerine hiç ses çıkarmadı. Bu bile benim için iyi bir gelişme.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder